De WACC is de gewogen gemiddelde kapitaalkost ('Weighted Average Cost of Capital') van een onderneming. Naar aanleiding van de beursintroductie van Facebook schrijft De Tijd: 'Aandeelhouders eisen een hogere return dan financiers die louter geld geleend hadden. Wat betekent dat voor de WACC? Hoe meer schulden, hoe lager de WACC en dus hoe hoger de waardering'.
Dat is echter niet zo vanzelfsprekend als deze uitspraak suggereert. De Amerikaanse Nobelprijswinnaars Modigliani & Miller toonden in 1958 al aan dat de WACC in principe gelijk blijft als een onderneming meer schulden aangaat. De aandeelhouders willen immers een hogere vergoeding voor hun investering wanneer de schuldgraad en dus het risico van hun investering toeneemt. De WACC wordt bepaald door het risico van de onderneming, niet door hoe die onderneming wordt gefinancierd.
Een hogere schuldgraad kan desondanks toch tot een lagere WACC leiden, omdat intrestbetalingen voor de onderneming fiscaal aftrekbaar zijn. Het kan echter ook tot een hogere WACC leiden, omdat de kans op een faillissement toeneemt. Wat het netto-effect zal zijn, hangt vooral af van hoe hoog de beleggers de kans op een faillissement inschatten. Als beleggers die kans onderschatten, wordt de echte WACC onderschat en worden aandelen overgewaardeerd.
No comments:
Post a Comment